I/Harry ผมคือแฮร์รี่พอตเตอร์ (Harry Potter X Type-Moon)

สวัสดีครับ เรื่องนี้คือแฟนฟิคของเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์และจักรวาลไทป์มูนนะครับ

ผมลองฝึกเขียนในจักรวาลของเรื่องแฮร์รี่ และไทป์มูนที่มีเนื้อเรื่องของตนเองอยู่แล้วเพื่อฝึกการเขียนเรื่องและการดำเนินเรื่องครับ

สิ่งที่คนเรามักจะเข้าใจผิดในการอ่านนิยายคือ ตัวละครในเรื่องนั้นไม่ใช่คนที่มีความสามารถปกติธรรมดาหรือสามารถใช้เป็นค่ามาตรฐานความสามารถของพฤติกรรมหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่อง

ในนิยายมักจะมีการบรรยายในตอนแรกให้เข้าใจว่าตัวละครที่เราอ่านอยู่คือคนธรรมดาที่สร้างความรู้สึกร่วมให้กับเราคนอ่าน แต่ความเป็นจริงแล้ว ทุกตัวละครมีชื่อที่เราเห็นในนิยายแล้วส่วนใหญ่ไม่ใช่คนที่สามารถเอามาเป็นบรรทัดฐานของความสามารถของคนปกติธรรมดาในเรื่องได้

ตัวละครมีชื่อ(Name Character) ที่แม้จะไม่ใช่ตัวละครเอก(Main Character) ก็ยังนับว่ามีความสามารถเหนือกว่าค่ามาตรฐานของคนทั่วไปโดยปกติ

ยกตัวอย่างเช่น คิริสึงุ นั้นไม่เก่งในเรื่องเวทย์แต่มีทักษะในการลอบสังหารและการวางแผนการที่เก่งกาจ ไม่สามารถเรียกได้ว่านักฆ่ารับจ้างทุกคนจะมีความสามารถเช่นนั้น

หรืออย่างเวเวอร์ ที่แม้จะดูว่าขลาดกลัว แต่คือคนที่เป็นอัจฉริยะคิดทฤษฎีเวทย์หลายอย่างมาได้ตั้งแต่อายุยังน้อย

ความสามารถของตัวละครที่มีชื่อนั้นเราสามารถนับได้อยู่เสมอว่าอยู่เหนือคนธรรมดา แต่คนที่เป็นตัวละครหลักได้คือคนที่เป็นคนพิเศษในคนพิเศษ ไม่ว่าอาจจะเป็นโชคหรือความสามารถที่แฝงอยู่ก็ตาม

คนที่เราเห็นในเรื่องจึงไม่ใช่คนธรรมดาทั้งสิ้น

ยกตัวอย่างมัลฟอย ที่เราเห็นว่าไม่สามารถเทียบได้กับกลุ่มตัวเอก ตามข้อมูลเบื้องหลัง เขาเก่งคาถาสกัดใจและเล่นแร่แปรธาตุยามว่าง รวมไปถึงสามารถซ่อมอุปกรณ์เวทมนตร์ได้ตั้งแต่อายุยังน้อย

แค่เราเห็นว่ามัลฟอยเป็นคนไม่เก่งมากเพราะเราเอามาเทียบกับคนที่มีมันสมองขั้นอัจฉริยะอย่างเฮอร์ไมโอนี่ หรือคนที่มีความสามารถแฝงสูงอย่างแฮร์รี่

ซึ่งแนวเรื่องอาจจะมี NC ในบางฉาก แต่ส่วนใหญ่จะเป็นฉากที่มีเป้าหมายเพื่อดำเนินเรื่องครับ เช่นการใช้วิชาดูดพลังเวทย์ผ่านทางการเสพกามาด้วยพิธีตันตระ(Tantric Ritual)เป็นต้น

เป้าหมายหลักของผมคือการลองฝึกเขียนว่าเรื่องจะดำเนินไปอย่างไร ไม่มีฉาก NC มากเท่าที่คิดครับ เพราะตัวละครในเรื่องนั้นเป็นคนระมัดระวังตัวสูง

ซึ่งก็นับว่าเป็นความท้าทายต่อตัวผมในฐานะนักเขียนเป็นอย่างมาก เพราะหากผู้อ่านจะอ่านต่อไปจะเห็นว่า เป็นแนวที่ถนัดในการทำตัวแบบ พาวเวอร์เกมเมอส์มากกว่าคือ หาทางทำให้ตนเองเก่งมากกว่าที่จะสนใจฉากรักใคร่

แนว Self insert นั้นคือการที่แทนตัวเอง อาจจะในฐานะนักอ่านหรือคนธรรมดาทั่วไปที่เคยอ่านงานเรื่องนั้นลงไปในเหตุการณ์ของบทประพันธ์หรือนิยายเรื่องนั้นเอง

เช่น เหตุการณ์ที่คนเราอาจจะมองว่าทำไมพระเอกนางเอกโง่แท้ แต่พอเราตื่นขึ้นมา เราก็พบว่าร่างของตัวเราอยู่ในร่างของชายน้อยในเรื่องบ้านทรายทองแล้วและต้องผจญภัยเอาชีวิตให้รอดโดยการอาศัยความรู้จากอนาคตให้เป็นประโยชน์

มองในแง่หนึ่งมันคือนิยายที่เหมือนกับแนวย้อนเวลาสู่อดีต ที่ตัวเอกสามารถนำความรู้ในอนาคตหรือความรู้เรื่องที่ตัวละครในเรื่องไม่รู้มาใช้เพื่อประโยชน์ของตัวเอกครับ

ซึ่งเรื่องนี้ ตัวละครเอกนั้นตื่นขึ้นมาในร่างของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ในจักรวาลที่เป็นการครอสโอเวอร์กันระหว่างจักรวาลแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับไทป์มูนครับ

รู้สึกพลาดเล็กน้อยที่มุก Lust และ World Desire มีการใช้ไปแล้วในจักรวาลนาสุ

ผมคงต้องมีการดัดแปลงเนื้อเรื่องที่ผมคิดไว้เล็กน้อยเพื่อให้เข้ากับข้อมูลใหม่ที่มี

มุกศาสดาของศาสนาที่เอาตัณหาราคะมาเป็นแกนกลางจนกลายเป็น Beast ได้นี่น่าสนใจมาก

อีกเรื่องหนึ่งคือการที่มีการใช้ ตำนานของโสเภณีแห่งบาบิโลน Harlot of Babylon และตำนานที่เกี่ยวข้องกับคัมภีร์ไบเบิล

ผมคงต้องดัดแปลงบอสในเนื้อเรื่องของผมตามข้อมูลใหม่นี้ล่ะครับ

...
น่าเสียดายโวลเดอมอร์ไม่ใช่บอสใหญ่ของเรื่องนี้ แต่ด้วยความเสียดายผมจะลงค่าสถานะของโวลเดอมอร์ที่ผมได้มาจากที่อื่นให้ดูครับ

Name- Tom riddle
House- Slytherine
Alingment- Chaotic evil
Year-
Virtue- Diligence
Vice-Wrath
Totem Snake
Element- fire
Social hitpoints- 0

S-10
P-10
E-10
I-10
C-10
A-10
L-10

Skills
Astronomy- Grand master
Charms -Grand master
Dark Arts - Grand master
Defense- Grand master
Potions- Grand master
Flying- Adept 5
Herbology - Grandmaster
History -Adept 6
Divination -Apprentice 10
Runes -Grandmaster
Arithimancy -Grand master
Transfiguration- Grand master
Care of magical animals- Expert 10
Debate- Novice 4
Snake Totem Magic- Adept 5
Guns- novice 0
Fencing- Apprentice1
Mage craft Grandmaster
Science- Expert 10
Summoning Expert 10
Martial arts Adept 9
Investigation- Expert 6
Aura- Expert 5

โวลเดอมอร์ยังอยู่ในค่าสถานะที่ไม่เก่งศาสตร์ด้านพยากรณ์มากนักเนื่องจากเป็นศาสตร์ที่ต้องอาศัยพรสวรรค์เฉพาะตัวแต่เขามีความรู้เรื่องพื้นฐานทั้งหมดดีมากและมีความเก่งกาจในด้านวิทยาศาสตร์เพราะเติบโตมาจากโรงเลี้ยงเด็กกำพร้าและการศึกษาเบื้องต้นของมักเกิ้ลและ เก่งไปทุกอย่างที่เป็นเรื่องของเวทมนตร์ สามารถบังคับจิตใจคน จุดไฟเผาสิ่งของเปิดปิดล็อกประตูได้มาตั้งแต่เด็กโดยที่ยังไม่รู้ว่าตนเอง เป็นพ่อมด

คนที่มีความสามารถในด้านการพยากรณ์ที่สามารถเรียกได้ว่าเกินกว่าคนปกตินั้นคือคนที่มีพรสวรรค์เฉพาะตัวติดมาตั้งแต่กำเนิกเช่น กรินเดลวัลด์ หรือพวกสายเลือดนักพยากรณ์อย่างทรัลอนีย์

ความสามารถระดับมาสเตอร์ Master คือคนที่เชี่ยวชาญในศาสตร์นั้นๆจนสามารถถ่ายทอดให้คนอื่นได้หรือเข้าใจในศาสตร์นั้นเป็นอย่างดี

ระดับแกรนด์มาสเตอร์  grand master คือคนที่สามารถขยายขอบเขตของศาสตร์ความรู้นั้นออกไปมากกว่าเดิม

สาเหตุ ที่โวลเดอมอร์นั้นไม่ทำสัญญาเวทย์ที่ทำให้ลูกน้องของเขาไม่สามารถทรยศเขาได้ เพราะป้องกันจุดอ่อนที่ฝ่ายตรงข้ามอาจจะจับลูกน้องของเขาและสามารถทำร้ายเขา ได้หากเขาได้มีการเชื่อมต่อทางวิญญาณในระดับที่สามารถควบคุมลูกน้องของเขา ได้ทุกอย่าง

สิ่ง ที่ต้องเรียนรู้อย่างหนึ่งในเรื่องของสัญญาเวทมนตร์คือ ไม่มีอะไรที่ไร้จุดอ่อน ทุกอย่างสามารถมองหาช่องว่างจุดอ่อนได้หากคุณมีความพยายามและความรู้หรือ ทรัพยากรที่มากเพียงพอ

โว ลเดอมอร์นั้นดูโดยผิวเผินจะมองว่าเขาเป็นคนที่กล้าเสี่ยงไม่หวาดกลัวอะไร แต่ความจริงแล้วโวลเดอมอร์เป็นคนที่ระมัดระวังตัวและเป็นคนที่ยึดระเบียบ วิธีการวิจัยในการค้นคว้าเวทมนตร์อย่างเคร่งครัด และมีความพยายามสูงในการมุ่งมั่นจนกว่าตนเองจะประสบความสำเร็จ

Virture คือหลักคุณธรรมข้อดีของคนนั้น

Sin คือบาปข้อเสียของคนนั้น

แต่มีคำกล่าวว่าที่สุดของบาป Sin/Vice หรือบาปถึงที่ สุดนั้น ความเลวที่แท้จริงไม่ต่างจากความดี

คนที่สามารถผ่านด่านทดสอบของVice และ Virture ของตนเองได้ก็จะได้รับพลังมากขึ้นแต่ต้องมีข้อผูกมัดในการใช้พลังนั้นมาก ขึ้นเช่นกันโดยต้องปฏิบัติตนตาม Vice และ Virture ของตนเองมากกว่าเดิม

..

วิชา มารศาสตร์ daemonology คือวิชาต้องห้ามที่คนสติดีไม่ควรจะเข้าไปยุ่ง หนึ่งในวิชาที่ดัมเบิ้ลดอร์แบนจากหนังสือในห้องสมุดหรือบางส่วนที่เก็บไว้ หนังสือต้องห้าม ที่แฮร์รี่ได้ยินเสียงกรีดร้องหรือเสียงกระซิบออกมาจากหนังสือเช่นว่านั้น

นับว่าเป็นเรื่องโชคดีที่ไม่ได้เข้าไปยุ่ง

หากว่า กันตามผลลัพธ์คือวพกมาร ปีศาจนั้นจะมอบพลังให้ก็จริง แต่พลังที่ได้มานั้นจะตามมาด้วยเงื่อนไขเสมอและทุกคนก็ได้สำนึกเสียใจกับ เงื่อนไขนั้น

""""

หายไปนานขออภัยด้วยครับ 

ช่วงนี้ไปอ่่าน Fate Strange Fake มา คุณนาสุมีการบอกว่าให้ลืมๆเงื่อนไขที่เคยพูดไปซะด้วยแฮะ ถ้าเพื่อเนื้อเรื่อง

ภาคนี้ค่อนข้างดีครับมีการยอมรับเรื่อง สาวก วีรชน และแมงมุมว่าอยู่ในโลกเดียวกันด้วย และแสดงเรื่องของนักเวทในอเมริกาบางส่วน

และอธิบายเกี่ยวกับโลกคู่ขนานนิดหน่อยด้วย

อาจ จะเข้าใจผิดแต่เท่าที่ผมจับใจความหมายได้คือ เซลเร็ธเป็นคนดูแลมิติต่างๆอยู่และจะไปแก้ไขเท่าที่จะช่วยได้ แต่จะไม่แทรกแซงเต็มที่เพราะมันจะกลายเป็นทำให้มิตินั้นมีตัวตนไปเนื่องจาก มีการ "สังเกต"

หากดูจากแนวเวทมนตร์อาจจะรู้สึกแปลกๆ

แต่มุกเรื่อง "การสังเกตจักรวาลจะทำให้จักรวาลมีตัวตน" นั้นใช้กันมานานแล้วในนิยายทางวิทยาศาสตร์ ผมจึงนับนิยายวิทยาศาสตร์มาจับว่า

ที่ เซลเร็ธไม่แก้ไขปัญหาต่างๆทั้งหมด เพราะตามหลักนิยายวิทยาศาสตร์สไตล์นี้คือ "ยิ่งเราพยายามจะแก้ความโกลาหล ความโกลาหลก็จะมากขึ้นเท่านั้นถ้าเราไปแทรกแซงจุดกำเนิดของความโกลาหล ซ้ำร้ายความโกลาหลจะมีตัวตนที่ชัดเจนมากขึ้นด้วยเนื่องจากมีตัวเราที่เป็น ผู้สังเกตการณืทำให้ความโกลาหลนั้นมีจุดเกาะเกี่ยวอ้างอิงที่ทำให้สามารถ บังคับเหตุกาณ์ต่างๆให้สร้างตัวตนของตนเองขึ้นมาอีกจากจุดอ้างอิงนั้น"

ดัง นั้นการแก้ไขจึงต้องใช้วิธีกระทำโดยอ้อมและให้ไปข้องกี่ยวโดยรู้ข้อมูล จากอนาคตน้อยที่สุด เหมือนกับการเบี่ยงของกระแสน้ำเพียงเล็กน้อยเพื่อให้ส่งผลกระทบต่อกระแสธาร ขนาดใหญ่ในภายหลังด้วยการกระทำที่เล็กน้อยที่สุด

อนาคต ที่ยังไม่มีคนสังเกตและยืนยันคืออนาคตที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ คุณนาสุทำได้ค่อนข้างดีในเรื่องของการเอาหลักนิยายวิทยาศาสตร์มาแปลงเป็น เรื่องเกี่ยวกับเวทมนตร์

ผมคิดว่าผมมีมุกให้เล่นเยอะเลยถ้าเอามุกนิยายวิทยาศาสตร์มาใช้ในจักรวาลนาสุ ได้ อย่างเช่นมีการยืนยันแล้วว่ามีตัวละครที่สามารถย้อนเวลาได้จริงตามเนื้อ เรื่อง

...แต่ สารภาพตามตรงมุกกาลเวลาถ้าเล่นแล้วจะมีจุดให้จับผิดและให้เถียงกันได้เรื่อง การเวลาและการเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์เยอะมาก ผมพยายามจะเขียนเท่าที่จำเป็นในมุกการย้อนเวลานี้

พล้อตต่อจากนี้จะออกแนวนิยายวิทยาศาสตร์แล้วนะครับขอให้ผุ้อ่านเตรียมใจไว้ มุกเรื่องโลกคู่ขนาน แขนงของกาลเวลาและอื่นๆจะถูกกล่าวถึงมากขึ้น
...

ต้องขอบอกไว้ตรงนี้นะครับ ว่าพระเอกเป็นคนที่ไม่สามารถเรียกได้ว่าคนดีในนิยายเรื่องนี้

ที่ผ่านมาหากเห็นว่าพระเอกเป็นคนที่ช่วยเหลือคนอื่น นั่นก็เพราะว่า “ผลประโยชน์ตรงกัน”

เนื่องจากเป็นคนที่ถือคติ enlightment self interest เรื่องของการเชื่อว่าหากรักษาผลประโยชน์ของคนอื่นและตนเองได้ประโยชน์ไปด้วยก็ควรที่จะทำ ไม่ได้หมายความว่าเป็นคนดีที่คอยช่วยเหลือคนอื่น แต่หมายความว่าเราสามารถหาผลประโยชน์จำนวนมากที่สุดได้ หากลดจำนวนศัตรูที่เราต้องทุ่มเททรัพยากรไปรับมือกับศัตรูของเรา ทำให้ผลประโยชน์น้อยลงไป

หากนึกถึงพระเอก ให้นึกถึงคนแนวจอร์จ โซรอส มากกว่าฮิตเลอร์ที่เป็นคนถือคติที่เรียกได้ว่า “ชั่วร้าย”มากกว่า

"""

ขออภัยด้วยครับที่คงต้องห่างหายไปอีกแล้ว ตอนใหม่น่าจะอัพได้ประมาณเดือนพฤศจิกายนครับ

ติดตามนิยายออริจินัลของผู้เขียนได้ครับ

ชุด"สามัญสำนึกของดยุกหมูอ้วน"

เล่มหนึ่งครับ